Zelfverdichtend beton
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Zelfverdichtend beton (zvb) is betonspecie die onder invloed van het eigen gewicht vloeit en de bekisting volledig vult, zonder dat mechanische verdichting nodig is.
Omschrijving
Zelfverdichtend beton onderscheidt zich door zijn hoge vloeibaarheid en cohesie. Hierdoor kan het, in tegenstelling tot traditioneel beton, zonder trillen of stampen worden verwerkt. Het vult de bekisting volledig, ook bij complexe vormen of dichte wapening, en zorgt voor een homogene verdeling van de bestanddelen. Dit minimaliseert het risico op grindnesten en luchtinsluitingen, wat resulteert in een dichtere structuur en een gladder oppervlak na ontkisten. De consistentie en verwerkbaarheid van zelfverdichtend beton worden beoordeeld met specifieke tests zoals de vloeimaat-, trechter-, U-box- en J-ring-test.
Toepassingen en eigenschappen
Zelfverdichtend beton wordt toegepast in diverse constructies, variërend van ongewapende en licht gewapende bouwonderdelen zoals vloeren van woningen tot complexe vormen en constructies met een hoge wapeningsconcentratie, zoals wanden en kolommen. Naast de uitstekende verwerkbaarheid biedt zelfverdichtend beton voordelen zoals een snellere stort, betere vulling van de bekisting en een gladder betonoppervlak. De maximale korrelgrootte (Dmax) is bij zelfverdichtend beton doorgaans kleiner dan bij traditioneel beton, vaak maximaal 16 mm, hoewel grotere korrelmaten voor specifieke toepassingen mogelijk zijn. De toevoeging van hulpstoffen, zoals superplastificeerders en vulstoffen, speelt een belangrijke rol in het verkrijgen van de gewenste eigenschappen in zowel de vloeibare als de verharde toestand.
Vergelijkbare termen
Stromend beton
Gebruikte bronnen: